Jak już zdążyliście się zorientować lubimy pustynny off road. Jest to co prawda chyba najmniej wymagająca z off roadowych przygód, ale tutaj najbardziej dostępna. Myślę, że jak kiedyś opuścimy Emiraty to będę bardzo tęsknić za hasaniem po pustyni!
Kilka zdjęć z końca ostatniego wypadu na pustynię 🙂 Podczas jazdy kręciliśmy filmiki, ale jeszcze nie są obrobione. Kurcze już któryś z rzędu hihi, postaram się do nich usiąść w przyszłym tygodniu i wkleję je jak już powstaną 🙂
Kółek pompowanie w toku. A podczas pompowania jest czas aby poskładać sprzęt.
W tej części (okolice Nazwa) piasek ma piękny pomarańczowy kolor. I teraz słów kilka na ten temat.
7 kolorów piasku jakie można znaleźć w Emiratach
W każdym sklepie pamiątkarskim można kupić sobie taki oto souvenir. Siedem pisaków emiratów. Z tyłu jest etykietka, która mówi:
Ras Al Khaima – biały
Abu Dhabi – jasno czerwony / pomarańczowy
Umm Al-Quwain – szaro-niebieski
Ajman – kremowy
Dubaj – czerwony
Sharjah – brązowy
Fujairah – czarny
Zdaniem geologów przypisanie jednego koloru piasku do emiratu to bardziej chwyt reklamowy niż wskaźnik geologiczny. Jednakże dane kolory piasku są spotykane właśnie w tych emiratach.
Na przykład czarny piasek, który można znaleźć w Fujairah jest taki ze względu na czarne góry w tym rejonie. Ras Al Khaima ma białe piaski, gdyż w tamtym rejonie są góry utworzone z piaskowca.
Ale w związku z tym, że piasek jest w ciągłym ruchu, te kolory można znaleźć również w innych rejonach emiratów.
Pamiątka, którą pokazałam Wam powyżej to bardziej artystyczny zamysł, taki symbol Emiratów i coś co ładnie wygląda. Jednak znalazłam artykuł, który kiedyś był w Gulf News, w którym geolodzy z ERWDA (The Environmental Research and Wildlife Development Agency) podali powody barw poszczególnych piasków, takich jak podano na etykiecie na pamiątce.
Ras Al Khaimah – biały – powstał z piaskowca i zawiera dużo kwarcu.
Abu Dhabi – jasno czerwony/pomarańczowy – zwiera tlenki żelaza ale w mniejszej koncentracji niż ten następny.
Dubaj – czerwony – duże stężenie tlenków żelaza.
Sharjah – brązowy – zawiera substancje organiczne, żelazo i osady siarki w wapieniu.
Umm al-Quwain – szaro-niebieski – kolor pochodzi od zubożonego żelaza. Kiedy złoże żelaza leży pod wodą nie jest ono utleniane i nabiera szaro-niebieskiego odcienia.
Ajman – kremowy – ten kolor najprawdopodobniej jest wynikiem zmniejszonej ilości kwarcu obecnego w krzemionce, druga możliwość to duża ilość białych osadów koralowych.
Fujairah – czarny – piasek ten powstał w skutek erozji skał gabro, które znajdują się w paśmie górskim w tym emiracie.
Takie naukowe wyjaśnienie kolorów pisku 🙂
Ta buda, której kawałek widać na zdjęciu poniżej, to sklepik o nazwie ‘2nd December’ (2 grudnia to święto narodowe w Emiratach, taki dzień niepodległości. W 1971, 2 grudnia właśnie zawiązały się emiraty i stały się niezależne od Wielkiej Brytanii).
A wracając do sklepiku, można tam sobie napompować koła, a oprócz tego sprzedają bardzo smaczną masala chai! Kubek za całe 2 dirhamy 🙂 Tym razem niestety był zamknięty, więc chai nie było 🙁
Data tego wypadu to 23.09. Temperatura we wrześniu jak widać jeszcze jest dość wysoka, ale da się znieść. Trzeba pamiętać tylko, że woda do picia jest niezbędna i pić jej bardzo dużo!
Człowiek w takiej temperaturze wysycha i to bardzo. Każda podróż na pustynię w miesiącach o wysokiej temperaturze kończy się u mnie połamanymi paznokciami 🙂 Natomiast wypady zimowe nigdy tak się nie kończą!
I czas ruszać do domu…
Leave a Comment