Sikri jest usytuowane na przedłużeniu pasma górskiego Vindhayn, na brzegu naturalnego jeziora, które obecnie jest prawie całkowicie wyschnięte. Głównym budulcem tych gór jest piękny czerwony piaskowiec.
Osady ludzkie mieściły się tu już w epoce kamienia łupanego. Przy brzegach jeziora można znaleźć groty z malunkami naskalnymi, jak również odnaleziono narzędzia z epoki kamienia łupanego, ceramikę datowaną na dwa tysiące lat przed naszą erą i inne. Od tamtego czasu Sikri, które wcześniej nazywało się Saik było stale zamieszkiwane. Jest wspominane też w Mahabhatacie. Był to bardzo ważny przystanek w starożytnych szlakach handlowych, które łączyły ze sobą północ z południem.
Początki miasta wiążą się z Cesarzem Baburem, który odwiedził to miejsce w przededniu bitwy pod Khanwah w 1527 roku. Po wygranej postanowił zbudować w Sikri ogród, Jal-Mahal, czyli pałac na wodzie oraz baoli (studnię schodkową) – aby upamiętnić swoje zwycięstwo w bitwie.
Wnuk Babura, Akbar postanowił przenieść swoją siedzibę z Agry do Sikri. Mieszkał tam z całym swoim dworem w latach 1572 – 1585. Powód przeniesienia się do Sikri przez Akbara i jego dwór, był dość prosty. Niedaleko zamieszkiwał święty Sufi Salim Chishti. Akbar bardzo cenił i czcił go z powodu jego błogosławieństwa obdarzenia go potomkiem, którego Akbar nazwał Salim na cześć świętego. Akbar podobno miał ogromne problemy ze spłodzeniem potomka.
Cesarz Akbar zbudował tu piękne miasto, z ogromnymi ogrodami, bazarem, szkołami i wszystkim czego potrzeba do wygodnego życia zarówno rodzinie cesarskiej jak i ludności. Cesarz nazwał to miasto Fathabad, co następnie przekształciło się w Fathepur.
Sikri było pierwszym zaplanowanym miastem mongolskim. Składało się z trzech głównych części: meczetu, kompleksu królewskiego oraz kompleksu audiencji publicznych. Całość zaopatrywana była w wodę poprzez system studni i wymyślnej kanalizacji.
Diwan Khana-I-Am, czyli sala audiencji publicznych
Tutaj Akbar wysłuchiwał swoich podwładnych oraz ogłaszał wyroki, podobno był sprawiedliwy, a jego wyroki słuszne i nigdy okrutne.
Skarbiec
Ciekawa jestem jak wyglądało wnętrze jak jeszcze pełniło funkcję skarbca pełnego złota i drogocennych kamieni.
Dom klejnotów – cala audiencji prywatnych (Diwan-I-Khas)
Centralna kolumna we wnętrzu.
Treasury Kiosk czyli miejsce astrologa
Hujra-I-Anup Talao – dom Sułtanki Tureckiej
Anup Talao – basen. Ta platforma pośrodku była używana do konkursów śpiewaczych, zobaczcie już wtedy mieli X-factora!
Pałacu reszta, niestety tu nastąpiło zgubienie mojego telefonu i byłam chyba zbyt rozkojarzona żeby pamiętać o robieniu zdjęć tablicom przed budynkami, a teraz już nie pamiętam jaką one pełniły funkcję :/
Mam raczej zły zwyczaj noszenia telefony w tylnej kieszeni od spodni i niestety przy pozowaniu do zdjęcia telefon mi się z niej wysunął. Zauważyłam, że go nie mam jakieś 20 – 30 minut później. Wróciłam się, ale co oczywiste nigdzie już go nie było. Zapytaliśmy strażnika, ale nic nie wiedział. Zaczęliśmy dzwonić, niestety był poza zasięgiem, ale za którymś razem był sygnał i ktoś odebrał! Paweł ustalił z gościem gdzie jest i gdzie może odebrać zgubę. Znalazca zanim oddał Pawłowi telefon powiedział, że ma mu podać kod blokujący aby sprawdzić czy aby na pewno ma mu go oddać 🙂 Telefon się znalazł!!! Nawet nie wiecie jak się ucieszyłam kiedy Paweł przyszedł i dał mi moje maleństwo pełne zdjęć i związanych z nimi wspomnień! Można jeszcze liczyć na uczciwość ludzi! Muszę powiedzieć, że to uczyniło mój dzień lepszym, mimo, że czułam się dość podle ze względu na żołądkowe dolegliwości.
To jest podobizna jednej z żon Akbara, zdaje się chrześcijanki z portugalskimi korzeniami. Jak dla mnie wygląda bardziej chińsko, ale co ja tam wiem 🙂
Meczet
Ten biały budynek to wspomniany wcześniej grobowiec.
Przed wejściem na teren meczetu trzeba zdjąć buty. Jeżeli będziecie się tam wybierać to zachęcam do zabrania skarpetek, bo posadzka jest taka gorąca, że ledwo można po niej chodzić! Ja poparzyłam sobie ciutkę stópki, bo niestety miałam japonki więc skarpetek brak.
Miejsce to zostało opuszczone z powodów politycznych w 1985, kiedy to Akbar musiał się przenieść do Punjabu. Następnie straciło zupełnie na znaczeniu, ze względu na różne zachwiania w cesarstwie mongolskim. Zostało przejęte pod koniec dziewiętnastego wieku przez Indyjskie Towarzystwo Archeologiczne Większość kompleksu przetrwała do dzisiejszych czasów i została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Niestety część miejska została w większości zniszczona, ale pałac oraz meczet przetrwały w bardzo dobrym stanie.
Oczywiście w pobliżu pałacu znajduje się obecnie miasteczko, ale jest ono zupełnie nowoczesne.
Oczywiście w pobliżu pałacu znajduje się obecnie miasteczko, ale jest ono zupełnie nowoczesne.
A na koniec wielbłądek. W Rajastanie wielbłądy to zwierzęta pracujące.
Reading time: 4 min
