Hong Kong – na pewno tam wrócę!

Hong Kong nazwa dosłownie oznacza ‘pachnący port’. Miasto zajmuje półwysek Koulun i liczne przybrzeżne wyspy. Największe z tych wysp to Lantau, na której znajduje się lotnisko, Hong Kong oraz Nanya Dao. Całość to 234 wyspy.

Klimat Hong Kongu jest najcudowniejszy na świecie – jest ciepło, zawsze jest ciepło. Dubaj leży w zwrotnikowym, ale suchym i w letnich miesiącach jest tu bardzo gorąco. Hong Kong ma klimat zwrotnikowy, monsunowy – bywa bardzo wilgotno, ale nie tak gorąco.

Do 2047 roku władze Chin mają pozostawić miastu dużą autonomię, z wyjątkiem polityki zagranicznej i sił zbrojnych. Nigdy nie byłam w Chinach, więc trudno stwierdzić mi jak tam jest, ale Hong Kong to bardzo hmmm powiedziałabym europejskie miasto.

A znaleźliśmy się tam w zasadzie przez przypadek. Lecieliśmy do Korei na ślub naszych przyjaciół i znaleźliśmy lot, który miał 8 godzinną przerwę w Hong Kongu. Postanowiliśmy wykorzystać tą okazję na zobaczenie przynajmniej kawałka miasta. Muszę powiedzieć, że jest to bardzo piękne miasto! Zrobiło ogromne wrażenie na mnie, piękne, tętniące życiem! Zielone, bardzo zielone! A wzgórza do okoła miasta są piękne. Wołały do mnie 🙂

Wylądowaliśmy o 5.00 rano. Po wyjściu z lotniska pojechaliśmy kolejką na wyspę Hong Kong i prosto na szczyt Wiktorii. Byliśmy pierwszymi, którzy kupili bilety na kolejkę na szczyt! Kolejkę zaczęto budować 1885 roku, szacun ogromny, bo tam na prawdę jest stromo! Budowa trwała trzy lata i w 1888 roku kolejkę oddano do użytku. Gdybyśmy mieli więcej czasu to pewnie weszlibyśmy na górę na nogach, ale czas gonił więc skorzystaliśmy z kolejki.

Wagoniki są względnie nowe, ale stylizowane na stare. Nowoczesnym dodatkiem są szyby w oknach, które na pewno są miłym ulepszeniem w deszczowe dni.

Jazda pod górę była dla mnie dużo bardziej przerażająca niż na dół. Wagoniki mają ‘schodkową’ podłogę, aby można było chodzić po wagonie podczas jazdy. Jest na prawdę stromo i bez tego nie dałoby się chodzić.

Widok ze szytu jest piękny. Całe miasto jak na dłoni! Zrobiłam tu masę zdjęć 🙂 Ale wrzucę tylko kilka.

Ach te góry otaczające miasto! Piękne… i takie zielone!

Mogłabym tu mieszkać! Na pierwszy rzut oka to bardzo miłe miejsce do mieszkania. Mieszanka kultur i narodowaości, niby tak samo jak w Dubaju, a jednak inaczej. To miasto ma inny rytm.

I żeby nie było, że nam tam nie było. Po całej nocy w samolocie, zmęczeni, ale zadowoleni 🙂

Całą górkę Wiktorii ‘owijają’ takie ścieżki. Spotkaliśmy tutaj całą masę biegaczy i ludzi z piesami. Pewnie też bym tam spacerowała codziennie, gdybym mieszkała w pobliżu.

I podróż powrotna do miasta.

Hong Kong za swoje zwierze przyjął lwa. Ten tu, razem z kolegą, stoi na wejściu do lokalnego banku HSBC.

Zakochałam się w tym miejscu! Na pewno tam wrócę na kilka dni, aby się zagłębić w to miasto bardziej!

Po połażeniu po stronie hong hondzkiej przeprawiliśmy się stateczkiem na wyspę Kawloon w poszukiwaniu miejsca na śniadanie.

Smutny biały miś, któremu roztapiają się lody Arktyki. Wiecej bylo takich rzeźb/figur z przesłaniem. Ta szczególnie do mnie przemówiła.

Bruce Lee 🙂 Jest cały park z figurami znanych azjatyckich aktorów. Nam znany był tylko ten jeden.

A tu jeden z moich ulubionych aktorów na reklamie. Ciekawe jest to, że u siebie nigdy nie występują w reklamach, a na rynki azjatyckie chętnie się na nie zgadzają.

Ten budynek poniżej skojarzył mi się z ‘Ghost in the shell’. Jak dla mnie idealnie wpisuje się w klimat.