Mam napisane dwa posty, zostały mi tylko zdjęcia do obrobienia, ale mam lenia 🙁 Zrobię to kiedyś, obiecuję 🙂

Jeden post jest o Omanie i naszym weekendowym wypadzie tam, który udał nam się w krótkim czasie, kiedy Oman otworzył się na turystów, bo potem znowu się zamknął.

A drugi o Sir Bani Yas – to taka wyspa w Emiratach.

Ale teraz najważniejsze J A D Ę  NA  W A K A C J E ! ! ! !

Takie prawdziwe, ze zmianą otoczenia i klimatu! Pierwsze wakacje od listopada 2019, choć jeżeli za prawdziwość wakacji bierzemy pod uwagę zmianę tego jak dookoła wygląda to Jordania się nie liczy, gdyż natura wygląda podobnie jak w Emiratach. Ostatnie wakacje z innymi krajobrazami były we wrześniu 2019!!!

Ale tak wracając do wakacji, to czy Wy jeździcie na wakacje czy na urlop? Bo ja z moją czterdziestką na karku dalej jeżdżę na wakacje! Nigdy nie przyszło mi do głowy nazwać tego urlopem. Każdy wyjazd z domu, żeby odpocząć, pozwiedzać to wakacje 🙂

Wspominałam już, że jadę na wakacje? 😛 

Sorry, ale strasznie podekscytowana jestem tym wydarzeniem! Zmiana otoczenia na zielone! Ach tęsknię za zielenią! Może popada też trochę, nie za dużo tak z godzinę, dwie 🙂 W tym roku nie było w Emiratach żadnego deszczu! Za deszczem też trochę tęsknię, ale za takim ciepłym i jak jest ciepło na dworze 🙂

Nic Wam więcej nie powiem, będzie zielono, około 30 stopni i lazurowe morze 🙂

Małżonek miał urodziny i taki oto tort mu zrobiłam.

Kwarantanna zniesiona, wypuścili nas z domu. Została tylko godzina policyjna – od 11 wieczorem do 6 rano jest zakaz opuszczania ‘koszar’.

Człowiek siedzi w domu, gotuje i eksperymentuje 🙂 

Najpierw postanowiłam zrobić zakwas na chleb. Kiedyś wydawało mi się to niemalże tak skomplikowane jak fizyka kwantowa, ale… okazało się całkiem proste! Wymaga tylko ciut cierpliwości i pamiętania o tym, aby dokarmić toto.

Od miesiąca siedzimy w domu. Z uwagi na sytuacje gotujemy. Staramy się ograniczać kontakt ze światem. Zamawiamy zakupy z dowozem do domu, ale jedzenia na wynos nie. Choć tęsknię za curry laksa z małej mjanmarskiej knajpki w JLT!

Na początku marca byłam w Polsce. Plan był na ponad dwutygodniową wizytę, ale w związku z informacją o możliwości wstrzymania lotów wróciłam szybciej. Przedostatnim lotem jaki wyleciał z Warszawy do Dubaju wróciłam do domu. Od 14.03 siedzę w domu.

Dolores, którą znacie z bloga, niestety w połowie lipca odeszła 🙁 Bardzo bolało i boli dalej, że jej nie ma ze mną. Ale z drugiej strony biega szczęśliwie za tęczowym mostem razem z resztą brygady. Rak wygrał 🙁

To był dobry rok. Odwiedziłam Kambodżę, Etiopię, Seszele, spędziłam miesiąc w Polsce. Zrobiłam kolejne pilatesowe szkolenie (teraz czeka mnie tylko dużo nauki i egzamin na końcu drogi – ale to już w przyszłym roku 🙂 ).

100 rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości. Również Burj Khalifa ubrała się dziś w białoczerwone barwy.

Miło 🙂

Liwa to w zasadzie oaza na pustyni Rub Al Khali, ale my tak nazywamy, dla ułatwienia, całą pustynię w tamtym rejonie. Wybraliśmy się na rajd trasą Abu Dhabi Desert Challenge z 2015 roku. Sześć samochodów, sześcioro kierowców, ośmioro pasażerów, dwa dni, 120 km.