Od miesiąca siedzimy w domu. Z uwagi na sytuacje gotujemy. Staramy się ograniczać kontakt ze światem. Zamawiamy zakupy z dowozem do domu, ale jedzenia na wynos nie. Choć tęsknię za curry laksa z małej mjanmarskiej knajpki w JLT!

Dzień 4 wypełniła Petra. Ruszyliśmy dość wcześnie, choć nie tak wcześnie jak planowaliśmy 😉 Na szczęście nie było strasznych tłumów. Dla przypomnienia – zimą Petra otwarta jest od 6-16, a teren należy opuścić do godziny 17.

Rankiem z Madaby, gdzie spędziliśmy noc ruszyliśmy do Kerak, w którym znajduje się zamek z okresu wojen krzyżowych, jeden z największych na bliskim wschodzie. Można pojechać drogą nad morzem lub przez góry.

Tak jak napisałam w poście z planem na Jordanię, druguego dnia odwiedziliśmy Jerash i morze Martwe. 

Jerash (starożytna Gereza) – to ruiny miasta z czasów starożytnych.  Znajdują się około 50 km na północ od Amannu (45 minut jazdy autem). Faktycznie zapiera dech w piersiach.

Na początku marca byłam w Polsce. Plan był na ponad dwutygodniową wizytę, ale w związku z informacją o możliwości wstrzymania lotów wróciłam szybciej. Przedostatnim lotem jaki wyleciał z Warszawy do Dubaju wróciłam do domu. Od 14.03 siedzę w domu.

Dolores, którą znacie z bloga, niestety w połowie lipca odeszła 🙁 Bardzo bolało i boli dalej, że jej nie ma ze mną. Ale z drugiej strony biega szczęśliwie za tęczowym mostem razem z resztą brygady. Rak wygrał 🙁

Nasza plan na Jordanię był następujący. Nie do końca wszystko zostało zrealizowane jak w planie 😊 Ale tak to z planami bywa 🙂

Jeden z najpiękniejszych mostów na świecie i jednocześnie wizytówka miasta – most Golden Gate. Oprócz tego, że jest pewnie jedną z najbardziej rozpoznawalnych budowli na świecie, ma również mroczną stronę. Od otwarcia mostu w 1937 roku ponad 1600 osób skoczyło z niego. Niestety niewelu przeżyło ten skok.

Metallica symfonicznie grała 20 lat temu pod przewodnictwem Michaela Kamena. Odbyły się dwa koncerty – jeden w San Francisco z lokalną orkiestrą symfoniczną, drugi zaś w Berlinie, znów z lokalną orkiestrą symfoniczną.

Wybraliśmy się na śniadanie, chcieliśmy do Brenda Soul Food, bardzo dobre opinie i blisko hotelu. Niestety kolejka była tak na około godzinę czekania na stolik! Niedziela! Wszyscy jedzą poza domem 🙂 Postanowiliśmy iść dalej i znaleźć coś po drodze. Wszystkie małe knajpki były tak zapakowane, że szok! W końcu postanowiliśmy stanąć w jednej z knajpek i poczekać, głód nas zmusił 🙂