Masyw Annapurna i najwyższy jego szczyt Annapurna I (8091 mnpm), który jest dziewiątym ośmiotysięcznikiem Ziemi w pierwszych promieniach słońca prezentował się imponująco. Na moich zdjęciach najbardziej widać szczyt o nazwie Machhaphuchhare co oznacza po prostu rybi ogon. Ma on 6993 mnpm.
Miejsca widokowe znajdują się na górze Sarang Kot na której miejscowi pobudowali motele i kawiarnie z tarasami widokowymi. Super miejsce do kontemplacji gór przy kawie czy herbacie.
Widać, że jesteśmy niewyspani co?
Kawa o wschodzie słońca w takich okolicznościach przyrody potrafi wynagrodzić wszystko 🙂
A tu na tarasie zjedliśmy śniadanie, nie przeszkadzał mi nawet omlet po raz tysięczny 🙂
Widok z miejsca początku liny w dolinę, gdzie kończy się zjazd. Zresztą liny widać w prawej części zdjęcia.
Na pierwszy ogień poszła moja siostra i jej mąż – szczęściarze. W tym momencie bałam się tak strasznie, że mysłałam, że zrezygnuję.
Jak widzicie zapinają człowieka w uprząż. Nogami trzeba się zaprzeć o zapadnię, która się zwolni jak zacznie się zjazd.
I poszli…
Chyba widać, że cały czas się waham 🙂 Zrobiłam głupią rzecz gdyż przeczytałam w ich biurze, że czasem, bardzo rzadko zdarza się iż człowiek zatrzymuje się gdzieś pomiędzy startem a metą. Akcja ratunkowa może trwać około 3 godzin! To dość straszne wisieć tam i czekać na ratunek!
Trochę danych na temat zjazdu:
We did it!!!!!
Tu już pełen relaks podczas czekania na piwko i zdjęcia 🙂
I trochę widoków z doliny.
Kto widzi sokoła? A może to orzeł albo jastrząb…
Tak wygląda meta.
A to bar na dole.
Mali mnisi wracają ze szkoły.
Gaddi Baithak wschodnią część placu zajmuje budynek zbudowany w stylu typowo neoklasycznym, który przywędrował tu z Europy . Jest to najnowszy dodatek do budynków na placu, powstał w 1908 roku. Jak nie trudno się domyślić była to część siedziby królewskiej.
Shiva-Parbati Temple
Kal Bhairav – jest to wcielenie boga Shiva w jego najbardziej destrukcyjnej postaci. Nie wiadomo dokładnie kiedy rzeźba ta została wykonana. Przeniesiona została na plac przez króla Pratapa Malla po tym jak została odnaleziona na polach na północ od miasta. Co ciekawe w dalszym ciągu jest używana przez władze jako miejsce w którym ludzie przysięgają mówić prawdę i tylko prawdę.
A tu Pan Strażnik chroniący muzeum.
Jest to dość duży trzy kondygnacyjny budynek.
Pałac w środku.
Tato, dziadek, wujek, albo jakiś inny członek rodziny małej bogini.
Uliczka – zauważyliście, że nie ma śmieci? To mnie zachwyciło w Nepalu! Po Indiach było tam prawie aseptycznie.
Niestety było bardzo pyliście, smog w stolicy Nepalu jest okropny. Po pierwszym dniu zakupiłam sobie maseczkę na twarz (podobną do tej, jaką ma ta pani w rikszy).
Piję sobie 🙂
Zakochane gołębie…
A to hotel, w którym mieszkaliśmy w Kathmandu. Dużo czystszy niż te, które oferowały nam Indie i przede wszystkim ciepła woda w kranie! Jak to człowiekowi niewiele do szczęścia potrzeba! Hotelik położony w dzielnicy Thamel, jedyny problem tego miejsca to pobliska imprezownia o nazwie Funky Buddha – no chyba, że ktoś lubi transową muzę, która wprawia w drgania szyby w oknach i nie daje spać 🙂
Ten dzień dla dzieciaków jest mega zabawą, a jak biali dadzą się oblać to są szczęśliwe na maxa. Tu muszę zaznaczyć, że jeżeli nie chcesz brać udziału w zabawie to nikt cie nie obleje ani nie pomaluje proszkiem. Wystarczy dać znać, że się nie chce. Tak przynajmniej było w Nepalu! Poradzili sobie z chuligaństwem, które jest nam tak dobrze znane z obchodów śmigusa dyngusa, w prosty sposób – osoby które ‘bawią się’ kosztem innych są aresztowane i płacą srogie kary. Nasze polskie władze mogłyby wziąć przykład z nepalskich!
Ta dziewczynka była niesamowita Radość jaka malowała się na jej twarzy kiedy wysmarowywała nas farbą była po prostu bezcenna 🙂
Postanowiliśmy na chwilę iść na kawę i poobserwować z góry ludzi. Poniżej spotkanie dwóch grup 🙂
Pomazali się, pomazali i rozeszli 🙂
Trochę się bałam, że te farby mnie uczulą, albo nie będę mogła ich zmyć, ale na szczęście nie zostawiły po sobie trwałych śladów 🙂
Ten chłopak biegł za nami dobre kilkadziesiąt metrów aby dodać swoich kolorków 🙂 Bardzo pozytywny gość 🙂
Panu sklepikarzowi też się dostało, chociaż oni to pewnie wieczorem dopiero zaczęli zabawę na całego, bo w dzień przecież trzeba pracować.
A tak wyglądał Paweł.
To już Kathmandu
 |
| Fot. podroze.gazeta.pl |
Podpowiedź druga
 |
| Fot. news.o.pl |
 |
| Fot. www.tanie-loty.com.pl |
Cześć, mam na imię Wanda. Na moim blogu możecie poczytać o Dubaju, w którym mieszkam, oraz o różnych miejscach, które odwiedziłam :) Kocham góry, bardzo... kocham też małe futrzaki, które mieszkają ze mną, a mianowicie fretki!